เพื่อน ๆ หลายคนน่าจะมีเคยรู้สึกขี้เกียจวิ่งกันบ้างใช่ไหมครับ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรก็แล้วแต่สุดท้ายแล้วปลายทางวันนั้นก็คือเราไม่ได้วิ่งอยู่ดี ซึ่งการเกิดเหตุการณ์แบบนี้ไม่ใช่สิ่งที่ดีแน่ ๆ และหากเกิดขึ้นบ่อย ๆ ก็สุ่มเสี่ยงที่จะทำให้เราเลิกวิ่งไปเลยได้เหมือนกัน วันนี้เราลองมาดู 3 แนวคิดที่จะปรับเปลี่ยนมุมมองทำให้เรารู้สึกกระตือรือร้นที่อยากจะออกไปวิ่งกันครับ โดย 3 แนวคิดนี้มาจาก New York Times ที่เขียนโดยคุณ Brad Stulberg ครับ
1.ลองตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมการวิ่งถึงสำคัญกับเรา
คุณ Stulberg แนะนำให้ลองคิดตามกันดูว่าจริง ๆ แล้ว อะไรกันแน่ที่เป็นสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกมั่นคงหรือรู้สึกดีอะไรเป็นสิ่งที่เราต้องการที่สุดกันแน่? หากการพัฒนาสมรรถภาพคือจุดหมายและมันจะทำให้เราเป็นคนที่ดีขึ้นเราก็แค่ต้องลงมือทำ เราอาจจะทำเริ่มจากการเคลื่อนไหวให้ได้ 30 นาทีต่อวัน หรือหากรู้สึกว่าการออกไปออกกำลังกายหนัก ๆ มันเป็นปัญหาหรือมันยากนัก ก็ลองออกกำลังกายเบา ๆ วิ่งเบา ๆ วันละสองสามกิโลเมตรหรือวิ่งแค่ 20-30 นาทีก็ยังดี
2.เราควบคุมความคิดไม่ได้ แต่ควบคุมการกระทำได้
ไม่มีอะไรยากกว่าการเริ่ม ทำตัวให้ง่ายที่สุดและออกไปให้ได้ ทันทีที่เราเริ่มออกกำลังกายความเฉื่อยความขี้เกียจมันจะค่อย ๆ หายไป และหากเราทำแบบนี้ได้เรื่อย ๆ มันจะติดเป็นนิสัยเองครับ
3.ยืดหยุ่นและใจดีกับตัวเอง
ขึ้นชื่อว่าชีวิตทุกอย่างสามารถเปลี่ยนแปลงได้เสมอ ยิ่งเวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยนเช่นกันไม่ว่าจะเป็นเวลาว่างจากหน้าที่การงานหรืออื่น ๆ เพราะฉะนั้นแม้ว่าเราจะเริ่มมีวินัยหรือมุ่งมั่นแค่ไหนหากถึงเวลาที่ร่างกายและสภาพจิตใจไม่ไหวจริง ๆ จงใจดีกับตัวเองและยืดหยุ่นในเวลาที่จำเป็นครับ การเห็นอกเห็นใจตัวเองจะเป็นสิ่งที่ช่วยให้เราผ่านช่วงเวลาที่ยากลำบากไปได้ หากรู้สึกว่าตัวเองวิ่งมากเกินไปแล้วก็ลองออกไปเดินเล่นฟังเพลงฟังพอดแคสต์เพลิน ๆ ดูก็ได้ สิ่งสำคัญคือต้องเคลื่อนไหวอย่าหยุดนิ่ง เพราะเวลาของทุกคนมีจำกัด
และนี่ก็คือ 3 แนวคิดของ Brad Stulberg ที่เพื่อน ๆ สามารถลองไปปรับกับตัวเองได้ง่าย ๆ ครับ
